ارزیابی ریسک انفجار گردوغبار قابل اشتعال در برخی از صنایعمرتبط در شهرستان شاهرود

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 445

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JOHE-3-2_004

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396

چکیده مقاله:

مقدمه: گردوغبار قابل اشتعال ذراتی هستند که وقتی در هوا تحت شرایط خاصی پراکنده میشوند خطر انفجار را به همراه دارند. پراکندگی ذرات گردوغبار در مقدار و غلظت کافی میتواند سبب احتراق سریع و انفجار شود. هدف از این مطالعه ارزیابی ریسک گردوغبار قابل اشتعال در برخی از صنایع مرتبط در شهرستان شاهرود بود. روش کار: در این مطالعه از روش 0500 NIOSH جهت بررسی غلظت گردوغبار در کارخان ههای موردبررسی، استفاده شد. سپس جهت بررسی ریسک جرق هزنی، ارزیابی ریسک به روش تجزیه وتحلیل حالات خطر و اثرات ناشی از آن FMEA صورت پذیرفت. همچنین منابع اصلی احتمالی انفجار ثانویه نیز توسط مشاهده و مصاحبه با مدیران و سرپرستان مشخص شد.یافت هها: نتایج بررسی غلظت گردوغبار قابل انفجار در بین صنایع موردبررسی نشان داد بیشترین تولید گردوغبار مربوط به صنایع PVC با غلظت 74±43 میل یگرم بر مترمکعب می باشد. نتایج ارزیابی ریسک FMEA نیز نشان داد وسایل و تجهیزات انتقال مواد، خشک ک نها، تجهیزات برشکاری و سوراخ کاری، موتورها و تابلو بر قها از پر ریسک ترین وسایل و تجهیزات در ایجاد جرقه و اشتعال میباشند. همچنین بررس یها نشان داد، سیلوها با ظرفیت نگهداری بالایی که دارند میتوانندمهم ترین منابع احتمالی انفجار ثانویه باشند. نتیج هگیری: نتایج این مطالعه نشان داد غلظت گردوغبار قاب لانفجار نسبت به حداقل غلظت قاب لانفجار بسیار پایین می باشد ولی با توجه به منابع وسیع جرق هزنی و منابع بزرگ ذخیره سازی محصولات پودری که وجود دارد، توجه به انفجار گردوغبار در برخی از این صنایع، بسیار حایز اهمیت م یباشد.

نویسندگان

زهرا مرادپور

مربی، گروه مهندسی بهداشت حرف های، مرکز تحقیقات سامت محیط و کار، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران

سجاد فرهادی

کارشناس ارشد، گروه مهندسی بهداشت حرف های، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

صدف عل یمحمدی

کارشناس، گروه مهندسی بهداشت حرف های، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود،شاهرود، ایران

مریم شیریان

کارشناس، گروه مهندسی بهداشت حرف های، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود،شاهرود، ایران