نقش راهبردی توسعه رویکرد دارایی- مبنا در ساخت شهر خلاق

گسترش شهرنشینی و تغییر شیوه زندگی باعث مواجه مردم با مسایل و پیچیدگی های جدید زندگی شهری شده است. در این راستا ایده شهر خلاق پاسخی است به رویکرد جهان مدرن به زندگی شهری. از طرفی در پاسخ به ناکارآمدی دیدگاه های مرسوم نیاز-مبنا بر اساس نگاه از بالا به پایین در سطوح مختلف برنامه ریزی و مدیریت، دیدگاه های دارایی-مبنا بر پایه استفاده کردن از سرمایه ها و ظرفیت های محلی به عنوان جایگزین مطرح شد. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و بررسی متون مختلف، ضمن معرفی و مقایسه این دو رویکرد، بر نقش رویکرد دارایی- مبنا با توجه به سه ویژگی اصلی آن یعنی فرایند گرایی، جامعیت و ابزارگرایی در ساخت شهر خلاق اشاره شده است. این رویکرد برخلاف رویکرد نیاز-مبنا، با تکیه بر جایگاه مردم و دانش محوری و توجه به مدیریت کارآمد نسبت به نقش سرمایه اجتماعی و سرمایه کالبدی در صنعت فرهنگ و اقتصاد شهری واقف بوده و با تاکید بر آن زمینه ایجاد توسعه پایدار در ساخت شهر خلاق را فراهم می کند.