بررسی جایگاه ایستگاه های قطار شهری مهشد در برنامه ریزی های توسعه شهری با تاکید بر رویکرد توسعه حمل و نقل محور (TOD) (مطالعه موردی : ایستگاه شریعتی)

حمل و نقل شهری یکی از مهم ترین و بنیادی ترین مسایل در برنامه ریزی و طراحی شهرهاست. امروزه آنچه که متخصصین حمل و نقل جهان بر روی آن اتفاق نظر دارند، دستیابی به الگوی حمل و نقل پایدار در شهرهاست و همین عامل باعث شده است تا رویکرد توسعه حمل و نقل محور (TOD) مطرح شود. بدنه اصلی این رویکرد از خطوط حمل و نقل تشکیل شده است که بر جابجایی جمعیت و خدمات تاثیر زیادی دارد. به همین منظور تحقیق حاضر در نظر دارد تا به بررسی جایگاه ایستگاه های قطار شهری در برنامه ریزی های توسعه شهری با تاکید بر رویکرد توسعه حمل و نقل محور در شهر مشهد بپردازد. روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که محدوده 600 متری از ایستگاه شریعتی دارای کاربری های ترکیبی است و الگوی سکونت آپارتمان نشینی، الگوی غالب در این حوزه است. همچنین تعداد 9 مرکز شاخص عملکردی مهم از جمله (بیمارستان امام رضا، بیمارستان قایم، زیست خاور، بیمارستان 550 ارتش، محور تجاری خیابان دانشگاه و احمدآباد و ... ) و حوزه نفوذ 600 متری از این ایستگاه قرار دارد که همین عامل باعث شده است تا این ایستگاه به یک مجتمع ایستگاهی TOD در میان سایر ایستگاه های قطار شهری در شهر مشهد تبدیل شود.