روشهای عملی اندازه گیری نویزهای آکوستیک شناورهای نظامی تندرو

در هر شناور در حال حرکت ناگریز میزانی سیگنال ناخواسته ایجاد خواهدشد. از جمله این نویزهای تولیدی نویزآکوستیک شناور میباشد. عمدهترین منابع نویز آکوستیکی یک شناور شامل بخشهای ماشینی و موتوری، سیستم رانش پروانه یا واترجت، حرکت بدنه شناور در سیال و همچنین سایر منابع تولیدکننده میباشند. کنترلاین سیگنالهای ناخواسته بخصوص در شناورهای نظامی همواره از سوی طراحان و متصدیان بخش دریایی بسیار قابل اهمیت است. این تلاش ها بطور گستردهای جهت کاهش این اصوات و رساندن به یک مقدار استاندارد همواره از ملزومات پیشرو بودهاست. مفهوم کنترل نویز و ارایه یک دستورالعمل جامع جهت نظارت ومعرفی روشها و محدودهای مشخص باعث تشکیل سازمانهایی جهت استانداردگذاری شده است.در واقع نویزهای منتشره از یک شناور همواره سازمان های جهانی مرتبط با دریانوردی را واداشته تا با معرفی کدهایخود در این زمینه محدودههای استانداردی را تعیین نمایند. در این مقاله پس از بررسی استانداردهای بین المللی در زمینه محدوده مجاز نویزهای تولیدی در شناورهای تندرو، روشها و تجهیزات بکار رفته در مرحله اندازهگیری دقیق و تجربی نویزهای آکوستیکی معرفی شدهاست. لازم به ذکر معمولا پیش از ساخت می توان باروشهای نرمافزاری محدوده تقریبی از شدت نویزهای مورد انتظار را تخمین زد، اما در کاربردهای حساس که نیاز به سنجش دقیق آکوستیکی می باشد روشهای عملی در محیط حقیقی و سرعتهای کاری مختلف ضروری است.