طراحی و آنالیز سیستم ردیابی اتوماتیک مسیر خودروی راهنما با بهره گیری از روش بهینهLQR به عنوان یک روند بهینه فیدبک حالت

افزایش روز افزون تعداد اتومبیلها و وسایل نقلیه، جامعه مهندسی را برآن داشته تا در جهت هوشمندسازی سیستم حمل ونقل تحقیق و مطالعه نمایند. در هوشمندسازی حملونقل، جنبه های مختلفی از جمله سفر امن تر،کاهش زمان عبور و مرور و رانندگی بدون نقص و درعین حال جلوگیری از ازدحام مورد بررسی قرار می گیرد. روشهای بهینه و غیربهینه متفاوتی برای کنترل یک سیستم وجود دارند. در این مقاله سعی شده تا با بهره گیری از روش کنترلی بهینه LQR و بهینه سازی تابع هدف و اعمال فیدبک حالت بهینه، فاصله طولی بین دو اتومبیل راهنما 1 و پیرو 2 را به میزان موردنظر ثابتنگه داشت در شرایطی که هیچ برخوردی رخ ندهد و مسافران نیز تغییرات آنی شدیدی در حین کنترل اتومبیل احساس نکنند. همچنین روش غیربهینه جایابی قطب نیز به سیستم اعمال گشته و در نهایت با بررسی و مقایسه پاسخ سیستم و تابع هزینه این دو روش با یکدیگر، برتری روش های بهینه نسبت به غیربهینه نتیجه گیری میشود