جایگاه راهکارهای دانش بنیان در مدیریت بحران آب

کمبود آب در ایران که دردهه های اخیر به عنوان یک معضل اساسی در توسعه محسوب می شد در دوره حاضر از دید بسیاری از کارشناسان به عنوان فرصتی در جهت توسعه اقتصادی کلیه فعالیت ها شناخته می شود. مهم ترین بخش استفاده کننده از این نهاده گران بها در کشور، بخش کشاورزی است، از سوی دیگر به دلیل عدم محدودیت زمین و سایر نهاده های تولید می توان از طریق یافتن منابع جدید آبی و صرفه جویی اقدام به گسترش فعالیت های تولیدی در بخش های مختلف کشاورزی نمود و از این طریق مقدار کمی و کیفی تولید را ارتقا بخشید. این مطالعه به بررسی کارایی راهکارهای دانش بنیان در بخش کشاورزی می پردازد، نتایج نشان می دهد که بخش کشاورزی در حالت سنتی و نیمه مدرن بین 60-80 درصد اتلاف در مصرف آب دارد که مهم ترین دلیل این اتلاف بالا عدم استفاده از فناوری های نوین در بخش کشاورزی است، عدم رویکرد اقتصادی و مدیریتی در فعالیت های کشاورزی موجب شده که شاهد کاهش شدید سطح آب های زیرزمینی و در دسترس بخش های مختلف باشیم، نتایج بیان می کنند که با افزایش بهره وری منابع آب، خاک، عوامل تولید، انرژی و نهاده ها با تکیه بر راهکارهای دانش بنیان می توان گام های موثری در مواجهه با کمبود آب بخصوص در بخش کشاورزی برداشت