بررسی امکان ریز ازدیادی (ریشهزایی) پایه اهلی بادام Prunus amygdalus L.

امروزه تکنیکهای کشت بافت گیاهی از تحول چشمگیری برخوردار شده و نقش تعیین کنندهای در ازدیاد انواع گونههای درختی، درختچهای و علفی دارند. مزایایی از قبیل سهولت تکثیر، حفظ ثبات ژنتیکی، عدم محدودیت زمان و مکان و غیره باعث شده است این گرایش از بیوتکنولوژی اهمیت ویژهای داشته باشد. در این تحقیق بادام اهلی به دلیل مهمترین پایه در ایران و هزینههای زیاد ازدیاد به روش جنسی و همچنین تقاضای روزافزون آن بعنوان پایه، جهت تکثیر غیرجنسی به روش ریز ازدیادی انتخاب گردید. بمنظور بررسی و تشخیص محیط کشت مناسب چندین محیط کشت Knop, < knop, Ms, < Ms, Dkw, < Dkw شاملدر مرحله ریشهزایی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور با استفاده از طرح آماری فاکتوریل و اعمال تیمارهای NAA در چهار سطح شامل l/mg) 2 و 5/1 و 1 و 5/0 (و BAP در سه سطح شامل l/mg) 2/0 و 1/0و 0 (و با سه تکرار، اثر هریک از محیطها و تنظیم کنندههای رشد گیاهی در مرحله ریشهزایی مورد بررسی قرار گرفت.تجزیه و تحلیل آماری نتایج با استفاده از نرمافزار SAS نشان داد که محیط کشت MS 2/1 در مقایسه با سایر محیطهادارای عملکرد بهتری در مرحله ریشهزایی میباشد، همچنین از تیمار غلظت بالای هورمون NAA) 2 میلیگرم در لیتر) بدون BAP) صفر میلیگرم در لیتر) در مرحله ریشهزایی بهترین نتیجه بدست آمد.