بیوفیلم راکتور

بیوفیلم لایه هایی از سلول های میکروبی است که به صورت برگشت پذیر و یا غیربرگشت پذیر به سطوح جامد توسط پلی ساکاریدهای خارج سلولی مترشحه از میکروب ها بدون استفاده از عوامل شیمیایی متصل می شوند و فعالیت زیستی متفاوتی را در مقایسه با سلول های میکروبی در حالت پلانکتونی از خود نشان می دهند. از بیوفیلم ها برای کاربردهای متفاوتی از قبیل تصفیه فاضلاب، تولید محصولات تخمیری با ارزش افزوده، بازیافت و کشت سلول های گیاهی وحیوانی استفاده میشود. موادی از قبیل محصولات کشاورزی مانند ساقه ذرت و سبوس برنج و مواد مصنوعی از جمله اسفنج های پلی استری، ذغال سنگ و مواد پلیمری از مواد حمایت کننده از رشد بیوفیلم در راکتورها هستند. این مواد علاوه بر ایجاد سطح فیزیکی ایده آل برای چسبیدن میکروارگانیسم ها، مواد مغذی مورد نیاز برای رشد آنها را هم فراهم میکند. بیوفیلم راکتورها به دلیل هزینه-های سرمایه گذاری پایین، تراکم بیومس بالا، ثبات عملیات، افزایش زمان حفظ بیومس در واحد حجم راکتور، نرخ تولید بالاتر، کاهش wash out در طول تخمیر مداوم، حذف تلقیح دوباره در طول تخمیر غیرمداوم و مقاومت بالای میکروارگانیسم ها توسط ماتریکس بیوفیلم در برابر شرایط نامساعد محیطی از قبیل آلودگی، شوک هیدرولیکی، آنتی بیوتیک، دما و مواد سمی برای استفاده در صنایع مختلف مورد توجه قرار گرفته اند.