مطالعه ی تیوری داروی ضد سرطان جمسیتابین و اثرات حلال

در این مقاله داروی ضد سرطان جمسیتابین با استفاده از روش های تیوری مورد بررسی قرار گرفت. دارو در حالت پایه و برانگیخته به ترتیب با استفاده روش های تیوری تابعی چگالی (DFT) و تیوری تابعی چگالی وابسته به زمان (TD-DFT) با روش MPW1PW91 و مجموعه ی پایه ی 6-311++(G(2d,2p در حالت پایه و برانگیخته در فاز گازی و فاز محلول اتانول بهینه سازی شد. مولکول های حالل بر روی ساختارهای تعادلی گونه ها، اثر میگذارند. پارامترهای ساختاری بهینه شده مانند، داده های فرکانسی، انرژی نسبی، ممان دو قطبی، انرژی باالترین اوربیتال اشغال شده (HOMO) و انرژی پایین ترین اوربیتال اشغال نشده (LUMO)، نمودارهای تابع چگالی و انرژی شکاف که انتقال بار در مولکول را نشان می دهند ،محاسبه شده است. هدف از این کار برای دست یابی به فرم پایدارتر داروی جمسیتابین در دو فاز گازی و حالل بوده است. در این محاسبات مشخص گردید که ساختار دارو در حالت پایه و برانگیخته در فاز حالل پایدارتر از فاز گازی بوده است و شکاف انرژی در اثر برانگیختگی در دو فاز گاز و اتانول متفاوت است.