بررسی ده ساله اپیدمیولوژیک غرق شدگی در سراسر ایران در سال های 81-91 :مرور سیستماتیک

مقدمه: غرق شدگی یکی از معضلات مهم سلامت است که اغلب مورد غفلت قرار می گیرد و به صورت خفگی (نقص در تنفس) در نتیجه غوطه ور شدن در یک مایع تعریف می شود. چنانچه مرگ ظرف 24 ساعت بعد از غوطه ور شدن در آب به علت خفگی رخ دهد، غرق شدگی و زنده ماندن بعد از 24 ساعت، بدون توجه به بهبودی یا مرگ، نزدیک به غرق شدگی(near drowning) خوانده می شود. میزان کل مرگ و میر ناشی از غرق شدگی در دنیا 8/6 در هر 100000 نفر برآورد شده است و غرق شدگی بعد از حوادث جاده ای دومین علت شایع مرگ و میر غیر عمد عنوان شده است. مواد و روشها : مقاله حاضر مقاله مروری سیستماتیک بوده که از طریق مطالعات کتابخانه ای و جستجوی اینترنتی در سایتهای SID PubMed, Google Scholar, ISC, با کلید واژه های (غرق شدگی، اپیدمیولوژی، مرگ و میر، ایران) از بین 7 مقاله که در طی سال های 1381 تا 1391 در ایران انجام شده بود جمع آوری وتدوین شده است.بحث و نتیجه گیری : باتوجه به مقالات حاضر می توان نتیجه گرفت که میانگین سنی در غرق شدگی ها سن جوان بوده و این خود موجب بار سنگینی بر جامعه می گردد بیشترین آمار تلفات در محل حادثه بوده است . همچنین در مطالعات نشان داده شده است که مردادن بیشتر از زنان دچار غرق شدگی می شوند که می توان علت آن را فضاهای بیشتر شنا برای آقایان دانست. در مقایسه های صورت گرفته میانگین سنی در استان خوزستان کمتر از بقیه بوده و استان مازندران میانگین سنی بالاتری را به خود اختصاص داده است. همچنین میزان مرگ درمحل حادثه در استان خوزستان بالاترین میزان و در استان گیلان کمترین بوده است که می توان علت آن را وجود نیروهای آموزش دیده در محل دانست. امید است با آموزش همگانی افراد و یا استقرار اورژانس در مکان های پرخطر و همچنین با ایجاد محل های ایمن از میزان تلفات در محل حادثه کاست.