تاثیر کنترل باور در جهت پیشگیری از اختلال وسواس فکری –عملی

وسواس بهعنوان یک معضل در تمام سطوح زندگی عمومی وخصوصی و در هر ردیف سنی ، با هر رویکرد شغلی و تفریحی، آنچنان ورود نموده است که برای مقابله با آن دیگر شیوههای درمانی مبتنی بر دارو چارهساز نیست؛ در این میان آرایش فقهی و دینی به دنبال آن استتا با رویکرد استدلال منطقی در باورهای فردی و اجتماعی، گامی درراستای این مهم بردارد، به همین منظور با اتکاء بر روش تحلیلی-توصیفی مبادرت به گردآوری مطالب نمودیم و پس از بیان کلیاتی در رابطه با اختلال وسواس فکری-عملی از منظر علوم پزشکی، به طرحدیدگاههای فقهی که متکی بر باورهای عام مذهبی و غیرمذهبی استپرداختیم، لذا ابتدا مفهوم فقهی وسواس مورد شناسایی قرار گرفت و سپس وضعیت موجود بررسی شد و درنهایت کاربرد استدلال در نفی وسواس مورد تامل واقع گشت و درنهایت به این نتیجه رسیدیم که عاملشیوع وسواس التزام به باورهایی است که منطق مشخصی بر آنها حاکمنیست و در صورتی که منطق یادشده منشعب از ترس یا شرم عقلی باشد، میتوان با کنترل افکار نامنسجمی که سبب بروز رفتار وسواسی شدهاند از طریق اعمال برخی از قواعد عقلی و منطقی که نمایانگر کنترلباور است، در جهت پیشگیری گام موثری برداشت.