روش های خشک کنی نانو سلولز با تاکید بر جت درایر

خشک کنی نانوموادی که با فرآیندهای تر تولید میگردند موضوع مهم تحقیقات دنیا میباشد چرا که این نانومواد نظیر نانوسلولز علاوه بر آب دوست بودن دارای سطح ویژه زیادی میباشند و لذا جدایش مولکول های آب از آنها را با صرف انرژی زیاد و مشکل دلمه گی مواجه می سازد. در این مقاله مروری راجع به خشک کنی نانوسلولز و روشهای آن با تاکید بر روش جت درایر بحث می گردد. مزایای خشک کنی نانوسلولز عبارتند از ماندگاری زیاد، عدم تخریب بیولوژیکی، حمل راحت تر، هزینه حمل کمتر، انبارداری راحتتر و توسعه کاربردهای آن و از محدودیت های خشک کنی نانوسلولز میتوان به انرژی بر بودن، ایجاد دلمه گی در هنگام تولید پودر، و زمانبر بودن اشاره کرد. جهت انتخاب روش مناسب خشک کنی نیز نوع محصول نهایی مورد نیاز ملاک است برای مثال اگر هدف تولید پودر نانوسلولز است روش های فریز درایر و اسپری درایر مناسب بوده و اگر هدف تولید فیلم نانوسلولز است روشهای جت درایر، آون و آون خلا مناسب این کار می باشند. از روش های فریز درایر و خشک کنی با دی اکسید کربن فوق بحرانی هم می توان جهت تولید پودر نانوسلولز و هم جهت تهیه آیروژل نانوسلولز استفاده نمود. همچنین مولفان این مقاله توانستند جت درایری طراحی و بسازند که در زمان 5 دقیقه ای توانست فیلم نانوسلولز را با ویژگی های مناسب خشک نماید که از نظر تولید اقتصادی و سرعت بالای فیلم نانوسلولز اهمیت زیادی دارد