بررسی جریان تراوش از بدنه سد خاکی شمیل در دوران بهره برداری با استفاده ازنتایج تحلیل عددی نرم افزار PLAXIS و ابزار دقیق

امروزه سدهای بزرگ خاکی یا بتنی از مهمترین سازه های آبی به شمار می روند که در تامین آب مورد نیاز جوامع انسانی نقش اساسی را ایفا می کنند. بررسی رفتاری و نظارت های دراز مدت سدها، از اولویت و اهمیت ویژه ای برخوردارند. بنابراین پایداری سدها به ویژه در دهه های اخیر مورد توجه خاص مهندسین طراح سدهای خاکی بوده است. برای این منظور پارامترهای فیزیکی مهمی در سدهای خاکی اندازه گیری می شوند که از مهم ترین آن ها، نشت و فشار آب منفذی و همچنین جا به جایی ها و نشست می باشد. نصب ابزار دقیق و رفتار نگاری آن ها در دوران ساخت، اولین آبگیری و بهره برداری کمک زیادی به ارزیابی این پارامترها می کند. سد مخزنی شمیل در استان هرمزگان، شهر بندرعباس، روستای شمیل، روی رودخانه شمیل احداث گردیده است، ساختگاه این سد به فاصله ی حدود 80 کیلومتری شمال شرقی بندرعباس واقع گردیده است. در این تحقیق به بررسی عددی فشار آب منفذی و نشت بدنه سد شمیل در بزرگترین مقطع سد مربوط به دوران بهره برداری در سال های 1391 تا 1394 پرداخته شده است. این رفتار نگاری با استفاده از نرم افزار PLAXIS با مدلسازی روش موهر- کلمب صورت گرفته و سپس با نتایج ابزار دقیق بکار رفته در سد مقایسه گردیده است. این نتایج نشان از مطلوب بودن مصالح سد و رفتار ژیوتکنیکی آن و همچنین رفتار مناسب سد می باشد. با بررسی فشار آب حفره ای در برنامهPLAXIS ، نرم افزار درصد خطای متوسط 9/17 درصد نسبت به ابزار دقیق را دارا می باشد و نیز با بررسی نشت، اختلاف متوسط و درصد خطا متوسط PLAXIS با ابزار دقیق به ترتیب برابر با m3/sec0066/0 و 9/27 درصد می باشد و در نهایت سد شمیل از نظر فشار آب حفره ای و نشت از بدنه سد در وضعیت مطلوبی قرار دارد.