عناصر جدید معماری در دوره پهلوی اول

با شروع حکومت پهلوی در سال 1304 خورشیدی، تغییرات بنیادین در اکثر جنبههای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و ...ایجاد گردید. در این دوره که به دورهی نوسازی و شروع تغییرات اجتماعی معروف است ساختارهای شهری و نهادهای مدنی نیز دچار تغییرات گسترده شد. یکی از مواردی که به تبع تحولات سیاسی پذیرای تغییر شد و در روند نوسازی و مدرنیزاسیون قرار گرفتمعماری بود. لذا این پژوهش با استفاده از روش کتابخانهای –میدانی و شیوهی توصیفی تحلیلی کوشیده است عناصر و ویژگیهای معماری این دوره از تاریخ ایران را شرح دهد. بر اساس یافتههای پژوهش به دلیل استفاده گسترده از عناصر جدید غربی هم چون موادو مصالح جدید، خیابان، میدان و... سرعت در ساخت و ساز افزایش یافت و بناهایی حجیم و گسترده شکل گرفت. به طوری که از بناهای این دوره میتوان با عنوان بناهای تمدنی یاد کرد. هم چنین سرعت در ساخت و ساز باعث ایجاد نگاه اقتصادی به معماری گردید.