مبحث فوریت خیارات در فقه و حقوق ایران

خیار حقی است که به دو طرف عقد یا یکی از آنها و گاه نیز به شخص ثالث اختیار فسخ عقد را می دهد. اجرای این حق نیز در زمره یایقاعات و عمل حقوقی است که نیازمند به قصد که چهره انشایی دارد می باشد. این عمل حقوقی باید اعلان گردد به عبارتی چهره خارجیو مادی به خود بگیرد. اما بحث دیگری که در این باب مطرح است فوریت و تراخی در خیارات است. قانونگذار در مورد اجرای برخی ازخیارات قایل به زمان شده و محدودیت از نظر زمان برای آن قایل شده است که البته مقصود از واژه فوری مفهوم عرفی آن می باشد. یعنینخستین فرصت ممکن و در زمانی که انسان متعارف در آن شرایط کاری را بیدرنگ انجام دهد. فوریت یا تراخی در خیارات بحثی است کهدر بازه زمانی خیارت در آن اعمال می شوند تعیین کننده است. تحقیق حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی انجام پذیرفته و در آن مبحث زمان در خیارات و لزوم یا عدم لزوم فوریت در اقسام خیارها بررسی شده است.