بررسی اثربخشی درمان درمان تنظیم هیجانی بر کاهش درد مزمن در بیماران مبتلا به درد مزمن شهر تهران

هدف: موضوع پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان درمان تنظیم هیجانی بر کاهش درد مزمن در بیماران مبتلا به درد مزمن شهر تهران می باشد. روش: این پژوهش که درتابستان سال 1395 انجام شده است با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر از افراد مبتلا به درد مزمن شهر تهران (15 نفر به عنوان گروه آزمایش و 15 نفر به عنوان گروه کنترل) که برای درمان به بیمارستان شهدای تجریش مراجعه کرده بودند ،انتخاب شدند. برای سنجش متغیر تحقیق از پرسش نامه های پرسش نامه ی درجه بندی درد مزمن GPQ اصغری مقدم،1376 و پرسش نامه ی چند وجهی درد(MPI) کرنر و همکاران،1985 استفاده شد. نتایج: تجزیه و تحلیل نتایج داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس نشان دادکه فرضیه ی پژوهش مبنی بر معناداری تاثیر درمان تنظیم هیجانی بر شدت درد معنادار بوده0.000تنظیم هیجان بر متغیر شدت درد تایید می گردد. همچنین فرضیه ی پژوهش مبنی بر معناداری تاثیر درمان تنظیم هیجانی بر فراوانی درد معنادار بوده0.000تنظیم هیجان بر متغیر فراوانی درد تایید می گردد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش توجه به عوامل هیجانی و رفتاری را به عنوان متغیرهای تاثیر گذار در درد مزمن پیشنهاد می کند.