بررسی نمادهای آیین میتراییسم وتاثیرآن هادرمعماری تخت جمشید

این مقاله ایین میتراییسم و تاریخچه مهرپرستی و نمادهای آن را بررسی کردها ست مهرپرستی یا میتراییسم آیین پرستش مهر یامیثره (سانسکریت میترا)یکی ازخدایان هند وایرانی.این آیین در آسیای صغیر شکل خاص وسری به خود گرفت وازآنجا به رم واروپا رفت.ومخصوصادرمیان سربازان رومیرواج وانتشاریافت ومدتی از رقیبان سرسخت مسیحیت شده ولی سرانجام باپیروزی قطعی مسیحیت در اواخر قرن 4 م.ازمیان رفت.میترا در ودا به معنیدوست وپیمان است ومهر درفارسی به معنی دوستی ومحبت وبه معنی خورشید وبه معنی ماه هفتم از ماه های سال است.روش انجام این تحقیق ازروش توصیفی تاریخی ودرمواردی مقایسه ای صورت گرفته است.روش گردآوری اطلاعات نیزازطریق روش کتابخانه ای وبا تکیه بر متون و مراجعومنابع(اسناد) صورت گرفته است.به نظر میرسد این آیین ازایران به هند وسپس به اروپا رفته است.باتوجه به بررسی های انجام شده می توان میتراییسمرا کهن ترین دینی که در ایران بوده است نام برد و تاکنون هیچ پژوهشی به تنهایی درمورد نمادها ونقوش میتراییسم وتاثیرآن در حجاریهای تخت جمشید صورت نگرفته است.هدف این تحقیق این است که بابررسی آیین میترا,به تحلیل نقوش ونماد برگرفته ازآیین میتراییسم در معماری هخامنشی پرداخته شود.