ساماندهی محیط های شهری در ارتباط با معلولین

یکی ازهدفهای بسیارمهم و اصلی بوجود آمدن محیطهای شهری ایجادمکانهای مطلوب برای استفاده کنندگان ازآن می باشد لذا طراحان و برنامه ریزان شهری باید دربرنامه ریزی ها و طراحیهای خود انعطاف پذیری و سازگاری محیط را با شرایط عموم مردم و توانایی های مختلف آنان درنظر بگیرند تا کاربران نیز به شهری که درآن زندگی می کنند تعلق خاطر داشته باشند و درآن احساس راحتی کنند از طرف دیگر انسان موجودی اجتماعی است و در ارتباط با هم نوع خود استعدادهایش شکوفا و نیازهایش رفع می شود. حضور انسان در جامعه یکی از ضروریات رشد و بالندگی او خواهد بود. دستیابی به معیار رفاه اجتماعی قابل قبول برای عموم به منظور اتخاذ تصمیمات مناسب و قضاوت درباره نتایج سیاست طرح ها یکی از ضروریات برنامه ریزی می باشد ( هاروارد،93: 331 (: انواع معلولیت جسمی – حرکتی . نابینایان و ذهنی و روانی میباشندکه مشکل ترین بخش کار طراحی شهری مربوط به ویلچر و نابینا است. زیرا ناشنوا همه قابلیت های افراد سالم را دارد و فقط کافی است با تعبیه امکانات دیداری درکنار علایم صوتی نیازهای این گروه برطرف شود. مثلا0 در ایستگاههای اتوبوس و مترو یا در داخل اتوبوس و مترو و معابر شهری و در ساختمان ها و ادارات و با نصب تابلوهای مناسب ثابت یا متغیر و کامپیوترهای لمسی اگر مشکل برای معلولین ویلچری حل شود برای معلولین نمیه متحرک هم حل می شود. دراین مقاله سعی شده است مشکلات معلولین از نظر حمل ونقل و ضوابط شهری مورد بررسی قرار دادو نسبت به حل مشکلات آن اقدانات الازم را انجام داد روش تحقیق به صورت کتابخانه ای می باشد.