نقش موسسات کاریابی در گسترش و نهادینه شدن اطلاع رسانی شغلی با تاکید بر تجارت برخی کشورها

بازار کار بر خلاف بازار کالا، بازار پول و بازار اوراق قرضه از ویژگی های متمایزی برخوردار است. در سایر بازارها مکانیزم قیمتها نقش اساسی را در ایجاد تعادل میان عرضه و تقاضا ایفا می نماید و بازارها دارای شرایطی هستند که نیروهای عرضه و تقاضا تسویه و نوعی تعادل در آن ها برقرار شود. اما بازار کار از این ویژگی مستثنی است. زیرا بازار کار اساساً یک بازار جستجویی است و نوعاً بازاری است که عرضه کنندگان و تقاضا کنندگان آن همگن نمی باشند. متفاوت بودن گرایشات افراد جستجوگر شغل در بازار کار، انعطاف پذیری های موجود در آن، فقدان شفافیت در نیروهای تشکیل دهنده عرضه و تقاضای کار و هزینه بر بودن اطلاعات ایجاب می کند تا نهاد مشخصی وظیفه مبادله کارا را در این بازار بر عهده بیگیرد. مراکز کاریابی بعنوان نهادهایی که این وظیفه را انجام می دهند از اهمیت خاصی برخوردارند و می توانند از طریق کاهش نا اطمینانی در دو طرف عرضه و تقاضای در ایجاد فرصت های شغلی و دستیابی به تعادل نقش مهمی را ایفا نمایند. این مقاله برآن است تا نقش اطلاع رسانی مراکز کاریابی را با توجه به تجربه برخی کشورها مورد مطالعه و راه حل های مناسب را در راستای بهبود نقش این مراکز کاریابی را با توجه به تجربه برخی کشورها مورد مطالعه و راه حل های مناسب را در راستای بهبود نقش این مراکز ارائه نماید. در قسمت اول مطالعه اهداف شکل گیری مراکز کاریابی و تکامل آن ها در برخی کشورهای توسعه یافته و کارایی دولتی و خصوصی و در بخش پایانی راه حل های مناسب در مورد بهبود عملکرد مراکز کاریابی در ایران ارائه می شود.