مقایسه مسیریابی شبکه های حسگر بی سیم در زیرآب مبتنی بر دو روش PEGASIS و LEACH

امروزه استفاده از شبکه های حسگر بی سیم به صورت فزاینده ای در حال رشد است. ازآنجاکه حسگرهای بی سیم قابلیت کارکرد در نواحی مختلف بدون نیاز به وجود زیرساخت ارتباطی را دارا می باشند. همچنین با توجه به وجود مرزهای آبی طولانی در کشورمان، شایسته است تا پژوهشی در این زمینه داشته باشیم. شبکه ای حسگر بی سیم در بازه وسیعی از فضاهای کاربردی نظیر ارتعاش، دما، صوت، مغناطیس و غیره کاربرد دارد، علت این امر آن است که این سیستم ها قادرند دما، نویز، فشار، جابجایی فیزیکی اشیا، تشعشعات رادیواکتیو و سرعت را حس کرده و مانیتور کنند افزایش قابلیت های محاسباتی باعث بالا رفتن انتظارات از شبکه های حسگر شده و شبکه های حسگر تنها وظیفه انتشار اطلاعات را ندارند و نقش بسیار مهمی را در اغلب کاربردها بر عهده می گیرند. شبکه های حسگر بی سیم خود را به ارتباطات بی سیم محدود نکرده اند به نحوی قابلیت کار در نواحی مختلف را بدون آنکه نیازی به وجود زیرساخت ارتباطی داشته باشد را دارند.