مدل سازی دوبعدی تنگی شریان آیورت شکمی با روش برهمکنش سیال-جامد

آیورت، سرخرگ اصلی خونرسان بدن است و شریان های متعددی از آن منشعب می شود که خون را به سراسر بدن می رسانند. آیورت شکمی بزرگترین قسمت از رگ آیورت است و در ناحیه شکمی بدن (از دهانه دیافراگم تا کمر) قرار دارد. آیورت شکمی دچار بیماری های متعددی می شود که مهم ترین آن: تنگی و آنوریسم است. هدف از این پژوهش مدل سازی دوبعدی جریان تنگی ر شریان آیورت شکمی با استفاده از هندسه واقعی بیمار و روش برهمکنش سیال-جامد است.در پژوهش حاضر، بهمنظور ایجاد مدل هندسی، از مدل واقعی شریان آیورت شکمی دچار تنگی استفاده شده و برای مدل سازی دیواره شریانی نیز یک ضخامت یکنواخت به میزان 1.5 میلیمتر در نظر گرفته شده است. نتایج در 4 ناحیه: قبل از تنگی (ناحیه 1) تنگی، (ناحیه 2)، و انشعابات ایلیاک (ناحیه 3 و 4) استخراج شد بر اساس نتایج به دست آمده از این شبیه سازی، بیشترین میزان سرعت سیال را در ناحیه گلویی (ناحیه 2 ) مشاهده می کنیم. که دلیل آن این است که در ناحیه گلویی چون مساحت سطح مقطع کم میشود، طبق رابطه پیوستگی چون دبی تقریبا ثابت است بنابراین سرعت باید بیشتر شود تا کم شدن مساحت را جبران کند. همچنین در ناحیه کناری رگ به دلیل شرط عدم لغزش و اینکه پروفیل سرعت در مرکز بیشینه است، کمینه مقدار سرعت مشاهده می شود. از طرفی در شاخه سمت چپ (ناحیه 3 ) محلی مشاهده می شود که ازنظر کلینیکی دارای اهمیت زیادی می باشد که در اطراف آن سرعت کم ولی در وسط آن سرعت بیشتر است و مانند یک سیکل رفتار می کند. به وجود آمدن این سیکل به دلیل گرداب هایی است که به دلیل هندسه رگ و شیب فشار نامطلوب در رگ ایجاد می شوند. در گرداب به وجود آمده سرعت کم است و عامل به وجود آمدن پلاک می باشد و پتانسیل لخته شدن خون را دارا هست.