جرم، گناه و راه های پیشگیری از منظر قرآن کریم

سوق دادن انسان به سوى کمال نهایى، نقش مهمى در پیشگیرى از وقوع جرایم و انحرافات اجتماعى دارد.این احکام در منابع دینى، در قالب واجبات و محرمات مطرح شده است که رعایت آنها ضرورى است و نقضآنها علاوه بر عقوبت اخروى، موجب مجازات دنیوى نیز مىشود علمای اسلام از قدیم، گناهان را بر دو گونهتقسیم نموده اند: گناهان کبیره و گناهان صغیره این تقسیم بندی از قرآن و روایات سرچشمه گرفتهاست.قرآن می فرماید: ان تجتنبوا کبایر ما تنهون عنه ... (نساء/31) و در آیه 37 سوری شوری می فرماید: والذین یجتنبون کبایر الاثم والفواحش. از این دو آیات و آیات دیگر که در قرآن کریم آمده است به روشنی استفاده می شود که گناه در اسلام دو گونه اند: گناهان کبیره و گناهان صغیره. مفهوم جرم و مجرمدر قرآن کریم، عام و وسیع تر از مفهوم آن در حقوق جزاست. در قرآن کریم، مجرم گاهی در مقابل مومن بهکار رفته است. گاهی مجرم به معنای مفتری و مکذب آمده است در مواردی نیز ،مجرم به معنای مستکبر ومترف به کار رفته است زیرا در حقوق جزا به برخی از گناهان جرم گفته می شود ولی قرآن به آنها جرماطلاق نمی کند، مانند سرقت و زنا؛ از طرفی برخی از گناهان از دیدگاه قرآن کریم جرم هستند اما اصطلاحابه آنها جرم گفته نمی شود، مانند کفر و استکبار.