رابطه سبک های فرزند پروری ادراک شده با مهارت های حل مسیله دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر کوهدشت

هدف پژوهش حاضر رابطه سبک های فرزند پروری ادراک شده با مهارت های حل مسیله دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر کوهدشت بود. پژوهش به شیوه توصیفی- همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر کوهدشت بودکه تعداد آنها 2511 نفر گزراش شد، که با استفاده از جدول کرجسی- مورگان حجم نمونه، 335 نفر تعیین و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اقتدار والدین بوری (1991) و پرسشنامه مهارت حل مسیله هپنر و پترسن (1982) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های تحقیق علاوه بر شاخص های آمار توصیفی از جمله میانگین و انحراف استاندارد از آزمون های آمار استنباطی مانند آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد بین سبک اقتداری فرزند پروری و مهارت های حل مسیله رابطه مثبت و معنادار و بین سبک استبدادی و سهل گیر فرزند پروری با مهارت های حل مسیله رابطه منفی و معنادار وجود دارد (sig<0/01). همچنین نتایج رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام نشان داد از بین ابعاد سبک های فرزند پروری ادراک شده و بعد شیوه اقتداری فرزند پروری ادراک شده و شیوه استبدادی با هم به میزان 16 درصد از واریانس مهارت های حل مسیله را تبیین می نمایند.