نماس دریچه اى بسوى پیشگیرى از آسیب های اجتماعی

دین اسلام به پیشگیری بیش از درمان و اصلاح توجه دارد. به همین خاطر قبل از هرچیز به عوامل به وجود آورنده و زمینه های گناه و جرم توجه کرده و برای مقابله با آنها با واقعیت نگری تمام چاره جویی کرده است در بین آموزه های دینی، نماز دو اثر مهم بازدارندگی و زایندگی دارد که از طرفی مانع رذایل اخلاقی و از طرف دیگر باعث بروز و رشد فضایل اخلاقی می گردد. نماز سرچشمه همه خوبی ها و اصلی ترین نیاز انسان برای رسیدن به کمال است. هدف: این نوشتار، بررسی رویکرد پیشگیرانه نماز و مقایسه آن با یافته های بشری است که عمق اثرگذاری و تکامل بی نظیر نماز را در امر پیشگیری از آسیب های اجتماعی بررسی می کند. روش تحقیق در این پژوهش، از نوع تحلیلی است و برای این منظور مطالعات متعدد مورد بررسی قرار گرفته است نتیجه گیری: پیشگیری اسلامیاز آسیب های اجتماعی به گونه شگرف و عمیقی در جزء جزء اموزه ها و احکام فردی، اجتماعی، حکومتی، دنیایی و اخروی شریعت الهی و متکامل اسلام قابل ملاحظه است و در این بین نماز نقشی محوری در جلوگیری از مسایلی که منجر به آسیب های اجتماعی می شوند، خواهد داشت.