ضرورت شخصی سازی یادگیری در محیطهای یادگیری الکترونیک

هر فرد در فرایند یادگیری خود دارای انگیزهها، اهداف، تجارب، روند، محتوا، علایق و دیگر مولفههایی است که یادگیری او را از سایرین تفکیک میکند. در نظام یادگیری الکترونیکی، یادگیرندگان مختلفی با توجه به دانش پیشزمینه، سن، تجربیات، پیشزمینه فرهنگی، شغل، انگیزه و اهداف وجود دارند و یادگیرنده خود عهدهدار یادگیری است؛ بدین لحاظ شخصی سازی محیط، امری بسیار حیاتی تلقی میشود. پژوهش حاضر با روش مروری با بررسی پیشینههای پژوهشی به بررسی ضرورت شخصی سازی یادگیری در محیطهای یادگیری الکترونیک پرداخته است. نتایج نشان داد که برای موفقیت بیشتر در فرایند یاددهی یادگیری میبایست تفاوتهای فردی،سبکهای شناختی، سبکهای یادگیری و در مجموع شخصی سازی یادگیری موردتوجه قرار گیرد. این موارد به صورت آگاهانه و یا ناخودآگاه در یادگیریهای سنتی تا حدودی به واسطه تعامل رودررو یادگیرنده و آموزشدهندهرعایت میشود. از طرفی در محیط وب و یادگیریهای الکترونیک به واسطه شرایط خاص آن این نیاز بیش از پیش احساس میشود. برای شخصی سازی یادگیری نیاز است تا فناوری مختلفی که توان پالایش رفتار یادگیرنده را دارند به یادگیری کمک کنند. ازجمله این فناوریها میتوان داده کاوی، هوش مصنوعی و سیستمهای تعاملی رانام برد. ازاینرو پیشنهاد میگردد تا پژوهشگران حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات و پژوهشگران حوزه تعلیم و تربیت و بهطور خاص برنامهریزی درسی با تعامل مشترک در پژوهشهایی میانرشتهای این چالش را برطرف کنند تا تمامی سامانههای یادگیری الکترونیک مجهز به فناوری شخصی سازی باشند.