ارزیابی روش های مختلف برآورد تبخیر- تعرق پتانسیل درایستگاه هواشناسی شهرستان فسا

برآورد تبخیر- تعرق پتانسیل به منظور کاربرد در برنامه ریزی، طراحی و مدیریت طرح های آبیاری و زهکشی و مدیریت منابع آب، ضروری می باشد. تبخیر- تعرق در مناطق خشک و نیمه خشک تحت آبیاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پژوهش از هشت روش برای تخمین تبخیر- تعرق پتانسیل در ایستگاه فسا استفاده گردید. این روش ها شامل پنمن- مانتیث- فایو، هارگریوز- سامانی، مک کینگ، پریستلی- تیلور، تورک، آیرماک، هارگریوز و جنسن- هایز بود. به دلیل پذیرش روش پنمن- مانتیث- فایو توسط بسیاری از پژوهشگران و موسسه های بین المللی به عنوان روش استاندارد، این روش در پژوهش حاضر به عنوان روش مرجع پذیرفته شد و ET0 برآورد شده با استفاده از روش های تجربی مختلف با ET0 حاصل از روش مذکور در بازه زمانی 1980 تا 2010 مقایسه و ارزیابی گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که در ایستگاه شهرستان فسا روش های تجربی آیرماک، تورک، هارگریوز، مک کینگ، پریستلی- تیلور، هارگریوز- سامانی و جنسن- هایز به ترتیب دارای بیشترین دقت می باشند.