فناوری گرواسیس، راه حلی هیدرولوژیکی در کنترل پدیده بیابانزایی و گرد و غبار

بیابان زایی به عنوان یک معضل گریبان گیر بسیاری از کشورهای جهان از جمله کشورهای در حال توسعه است. اقدامات بیولوژیکی راه حل های کلیدی جهت مقابله با این پدیده هستند یک نمونه از چنین اقداماتی ایجاد پوشش گیاهی در مناطق بیابانی است. در مورد کشت نهال مهمترین مسیله وجود آب و خاک مناسب است. در مناطق بیابانی تهیه آب شیرین بسیار دشوار و پرهزینه میباشد. یکی از روش های کاشت نهال در مناطق خشک استفاده از فناوری واترباکس گرواسیس می باشد. در ایران با استفاده از این فناوری طرح هایی مختلفی بصورت پایلوت و تحقیقاتی اجرا گردیده که نتایج اولیه نشان داده است با استفاده از این فناوری ضمن کاهش میزان آب مصرفی تا 85 درصد، درصد زنده مانی نهال بیش از 90 درصد خواهد بود. از این رو با توجه به محدودیت منابع آبی در کشور این فناوری راه حل مناسبی جهت اجرای طرح های کنترل بیابان زایی و نیز توسعه باغات دیم میباشد و لازم است تحقیقات بیشتری در این زمینه جهت شناخت و توسعه آن صورت پذیرد.