بررسی مقایسه ای میزان تمایل به خود کشی در زنان آزار دیده از خشونت خانگی و همتایان عادی

خانواده مهم ترین نهاد بشری است و مناسب ترین نظام برای تامین نیاز های مادی و روانی است و هرگونه خشونت در ایننظام روابط سالم خانوادگی را متزلزل می کند.عمده ترین آسیب روانی وابسته به خشونت علیه همسر می توان به احساسدرماندگی ،اعتماد به نفس نداشتن ،تشویش و افسردگی اشاره کرد که پیامد جدی تر آن خود کشی است. همچنین وجودطرحواره های فیزیکی و روانی مهمترین عامل آسیب رساندن و کشتن همسر است.(موتیز ، 2001). بر اساس گزارشسازمان جهانی بهداشت (1996) هر ساله 500 هزار نفر در جهان با خود کشی به زندگی خود پایان می دهند. بیوترایز وهمکاران دریافتند که شکست در روابط بین فردی و مشکلات زندگی عمده ترین حوادث در اقدام کنندگان به خود کشیمی باشد. روش بررسی: جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان متاهل شهرستان تربت حیدریه و نمونه شامل 104 نفر میباشد .در این پژوهش از پرسش نامه سنجش افکار خود کشی بک استفاده شده است که دامنه ضرایب همبستگی آن 90%تا 94 % بوده است و روایی همزمان مقیاس برابر 76 % و اعتبار آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ برابر 95 % می باشد.نتیجه : بین میزان تمایل به خودکشی در زنان آزار دیده از خشونت خانگی و همتایان عادی تفاوت معنی دار وجود دارد.تمایل به خودکشی در زنان آزار دیده از خشونت خانگی بیشتر است.