بررسی و مقایسه کانون سازی در دو رمان شراب خام و بازگشت به درخونگاه از اسماعیل فصیح

رمان شراب خام اولین اثر و رمان بازگشت به درخونگاه جزو آثار آخر اسماعیل فصیح می باشد، از آنجا که کانون سازی بهمعنای انتخاب کانون دید برای مشاهده دنیای داستان است و در آن ادراک عوامل دیگری غیر راوی نیز گزارش و تحلیل می -شود، بررسی و مقایسه دو رمان شراب خامو بازگشت به درخونگاه از دیدگاه کانون سازی موجب شناسایی بهتر این دو اثرشده، چند صدایی در متن را توجیه میکند و سیر نویسندگی فصیح را مورد نقد قرار می دهد، از این جهت بررسی کانون -سازی در دو رمان شراب خام و بازگشت به درخونگاه ضروری می نماید. لذا دو رمان شراب خام و بازگشت به درخونگاه بهشیوه توصیفی- تحلیلی، از لحاظ انواع کانون سازی (سطوح کانون سازی، فاعلی- تجربه گر)، جنبه های کانون سازی (وجهادراکی، روانشناختی و ایدیولوزیکی) و روایتگری (متعاقب، متقدم، همزمان، درونافزای) با هدف شناسایی سیر نویسندگیفصیح، مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاکی از آن است که رمان های فوق دارای سه سطح کانون سازی بوده و کانون-سازی بیشتر از نوع بیرونی است، علاوه براین رمان شراب خام از روایتگری درون افزای و رمان بازگشت به درخونگاه ازروایتگری همزمان بهره برده است.