تعیین ضریب گیاهی برنج، رقم های بینام و خزر با استفاده از لایسیمتر و کرت های کنترل شده در منطقه رشت

ارزیابی و تعیین نیاز آبی برنج که کشت عمده منطقه رشت را تشکیل می دهد، از مسایل مهم مدیریت آب در این منطقه است. معادلاتی که برای محاسبه تبخیر- تعرق مرجع (ET0) استفاده می شوند، به دلیل ماهیت تجربی آن ها برای تمام شرایط اقلیمی مناسب نیستند. از این رو لازم است که معادله مناسب هر منطقه مشخص شود. ضریب گیاهی (Kc) نیز پارامتری مهم برای تعیین مقدار تبخیر تعرق هر گیاه و متعاقبا نیاز آبی گیاه می باشد . بدین منظور در این تحقیق، داده های تبخیر تعرق برای گیاه چمن و برنج (رقم های بینام و خزر) در دوره های ده روزه خرداد تا شهریور در طی سه سال زراعی متوالی در موسسه تحقیقات برنج کشور با استفاده از لایسیمتر زهکش دار برداشت شد. مقدار تبخیر تعرق گیاه مرجع محاسبه شده و با 16 معادله تجربی موجود در نرم افزار Ref-ET برآورد شد و معنی دار بودن اختلاف آن ها با نرم افزار SPSS سنجیده شد، همچنین مقدار ضریب گیاهی برای هر رقم برنج نیز محاسبه شد. در کل، نتایج نشان داد که بین تبخیر- تعرق برآورد شده با فرمول های تجربی هارگریوز، پریستلی تیلور و پنمن (فایو 24 ) و تبخیر تعرق اندازه گیری شده توسط لایسیمتر اختلاف معنی داری وجود ندارد و در بین این سه روش، فرمول تجربی هارگریوز به عنوان مناسب ترین فرمول برای منطقه رشت پیشنهاد شد، زیرا این روش برخلاف دو روش دیگر، روشی دمایی است و با توجه به پدیده گرمایش زمین، قادر است مقادیر تبخیر تعرق را در آینده پیش بینی نماید. همچنین متوسط ضریب گیاهی (Kc) در سه سال اجرای طرح برای رقم خزر، 1/10 و رقم بینام، 1/09 برآورد شد.