مقایسه دو روش خشک کردن بر مصرف انرژی و پارامترهای کیفی شلغم رقم سر ارغوانی

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 804

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JAM-5-1_015

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

چکیده مقاله:

خشک کردن یکی از قدیمی ترین روش های نگهداری محصولات کشاورزی است که بازار محصولات زراعی را وسیع تر کرده است. با استفاده از این روش می توان محصولات را با هزینه کمتر انبار و در تمام طول سال به بازارهای مصرف منتقل نمود. یکی از سبزی های مهم و مغذی که می توان با خشک کردن، خارج از فصل نیز استفاده نمود محصول شلغم است. در این تحقیق علاوه بر خشک کردن شلغم، مقایسه دو دستگاه خشک کن هوای داغ و خشک کن تحت خلا نیز انجام شد. اثر فاکتورهای مستقل دما و خلا بر فاکتورهای وابسته نظیر چروکیدگی، آبگیری مجدد و انرژی الکتریکی مصرفی در محصول نهایی خشک شده بررسی شدند. طرح کاملا تصادفی برای خشک کن هوای داغ و آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی برای خشک کن تحت خلا استفاده شد. نتایج نشان داد فاکتورهای دما و خلا بر چروکیدگی، آبگیری مجدد و مصرف انرژی الکتریکی تاثیر دارند. پارامتر چروکیدگی بیشتر به رطوبت نهایی محصول و پارامتر انرژی مصرفی دستگاه ها نیز به زمان وابسته است. در این تحقیق، بهترین کیفیت محصول خشک شده شلغم در دستگاه خشک کن هوای داغ با در نظر گرفتن رطوبت نهایی 14±1 درصد، چروکیدگی 39/98 درصد، آبگیری مجدد 4/45 و انرژی الکتریکی مصرفی 32/36 کیلو وات ساعت بر کیلوگرم ماده خشک در دمای 60 درجه سانتی گراد به دست آمد و برای دستگاه خشک کن تحت خلا، چروکیدگی 12/38 درصد، آبگیری مجدد 4/87 و انرژی الکتریکی مصرفی 30/58 کیلو وات ساعت بر کیلوگرم ماده خشک در شرایط با خلا 10 کیلو پاسکال، در دمای 60 درجه سانتی گراد به دست آمد. مقایسه نتایج نشان داد خشک کن خلایی با خشک کردن شلغم با کیفیت بالاتر و مصرف انرژی الکتریکی کمتر مناسب تر از خشک کن هوای داغ است.

نویسندگان

حسن صدرنیا

استادیار گروه مهندسی بیوسیستم و اعضای مرکز پژوهشی ماشین های کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

هادی منفرد

مدرس آموزشکده کشاورزی، سمنگان، آشخانه

مهدی خجسته پور

دانشیار گروه مهندسی بیوسیستم و اعضای مرکز پژوهشی ماشین های کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد