معرفی برخی از کنه های شکارگر بالاخانواده های Bdelloidea، Erythraeoidea و Raphignathoidea در باغ های میوه دانه دار شهرستان مشهد، ایران

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 524

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPP-27-4_002

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

چکیده مقاله:

کنه های شکارگر پیش استیگمات از مهمترین دشمنان طبیعی کنه های تارتن می باشند. به منظور بررسی فون کنه های بالا خانواده های Raphignathoidea، Bdelloidea و Erythraeoidea روی درختان میوه دانه دار در مناطق مختلف شهرستان مشهد نمونه برداری های متعددی در فصول زراعی سال های 1388 و 1389 از خاک، اندام های هوایی و علف های هرز بستر باغ های میوه به عمل آمد. نمونه ها پس از جداسازی، در لاکتوفنل شفاف سازی شده و از آن ها اسلاید میکروسکوپی تهیه گردید. در این بررسی، در مجموع 18 گونه از 15 جنس متعلق به 6 خانواده به شرح فهرست زیر شناسایی شدند که یک گونه برای فون ایران و 14 گونه برای فون استان خراسان رضوی جدید بودند که به ترتیب با ** و* مشخص شده اند. اسلاید های میکروسکوپی در مجموعه گروه گیاه پزشکی دانشگاه فردوسی مشهد نگهداری می شوند. گونه های جمع آوری شده عبارتند از: 1. Family Bdellidae: Spinibdella cronini (Baker & Balock, 1944)*; Bdella muscorum Ewing, 1909*; Biscirus silvaticus (Kramer, 1881); Cyta lattiresris (Hermann, 1804); Bdellodes kazeruni Ostovan & Kamali, 1995*, 2. Family Cunaxidae: Cunaxa setirostris (Hermann, 1804)*; Pulaeus glebulentus Den Heyer, 1980**; Cunaxoides croceus Koch, 1838*, 3. Stigmaeidae: Ledermuelleriopsis zahiri Khanjani & Ueckermann, 2002*; Agistemus industani Gonzalez, 1965*; Stigmaeus elongatus Berlese, 1886*; Eustigmaeus anauniensis (Canestrini, 1889), 4. Raphignathidae: Raphignathus zhaoi Hu, Jing & Liang, 1995*; R. giselae Meyer & Ueckermann, 1989*, 5. Eupalopsellidae: Eupalopsellus crotovallaris Van Dis & Ueckermann, 1993*, 6. Erythraeidae: Erythraeus (Zaracarus) iranicus Saboori & Akrami, 2001*; Erythraeus (Zaracarus) kurdistaniensis Khanjani & Ueckermann, 2005*; Erythraeus (Erythraeus) garmsaricus Saboori, Goldarazana & Khajeali, 2004*. در بین گونه های جمع آوری و شناسایی شده در این بررسی، گونه Eustigmaeus anauniensis (Canestrini, 1889) دارای بیشترین فراوانی و پراکنش جغرافیایی بود.

نویسندگان

سعید پاک طینت سییج

دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

حسین صادقی نامقی

دانشیار، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

مجتبی حسینی

استادیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

سعید هاتفی

مربی گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد