سینتیک اکسایش آمونیوم در حضور بازدارنده نیترات سازی دی سیانودی آمید در برخی ازخاک های آهکی استان چهارمحال و بختیاری

مطالعه سینتیک اکسایش آمونیوم در حضور بازدارنده نیترات سازی دی سیانودی آمید DCD می تواند اطلاعات مفیدی را در اختیار کارشناسان بخش کشاورزی در رابطه با مدت زمان ماندگاری آمونیوم در خاک های مختلف قرار دهد. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر کاربرد بازدارنده نیترات سازی دی- سیانودی آمید بر سینتیک اکسایش میکروبی آمونیوم انجام شد. این تحقیق به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو عامل نوع کود نیتروژنه و نوع خاک در سه تکرار در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. در این آزمایش نوع کود نیتروژنه شامل سه سطح بود که عبارتند از: ( 1) عدم مصرف نیتروژن به عنوان شاهد، ( 2) مصرف نیتروژن از منبع اوره و ( 3) مصرف نیتروژن از منبع اوره با بازدارنده نیترات سازی دی سیانودی آمید DCD، عامل نوع خاک نیز شامل 5 نوع با ویژگی های فیزیکی و شیمیایی متفاوت بود. نتایج نشان داد معادله مرتبه اول در تمام تیمارهای آزمایشی قادر به توصیف سینتیک اکسایش آمونیوم بود. این بدین معنی است که سرعت اکسایش آمونیوم در خاک تابع غلظت آن در خاک می باشد. همچنین در تمامی خاک های مورد مطالعه، شیب معادله مرتبه اول در تیمار اوره به همراه DCD در مقایسه با کاربرد اوره بدون بازدارنده کمتر بود. این بدین مفهوم است که کاربرد بازدارنده نیترات سازی DCD روند اکسایش آمونیوم به نیترات را کند کرده است. کاربرد اوره به همراه DCD منجر به افزایش نیمه عمر آمونیوم در خاک مقایسه با کاربرد این کود بدون بازدارنده در تمام خاک های مورد مطالعه شد. مقدار این افزایش در حضور DCD 34/8، 31/6، 31/1، 25/1، 40/4 روز به ترتیب در خاک های شماره 1، 2، 3، 4، 5 بود. بر اساس نتایج این پژوهش، کاربرد بازدارنده نیترات سازی DCD با افزایش ماندگاری آمونیوم در خاک و بالعکس کاهش غلظت نیترات میتواند از نظر جنبه های کشاورزی و زیست محیطی قابل توجه باشد