تاثیر باکتری های PGPR و قارچ های میکوریزا- آربوسکولار بر رشد و برخی ویژگی های فیزیولوژیک خارزن بابا در خاک آلوده به کادمیم

باکتری های افزاینده رشد گیاه PGPR و قارچ ریشه های آربوسکولار AMF سبب بهبود رشد گیاهان در تنش های محیطی می شوند . در این پژوهش نقش برخی گونه های PGPR ترکیبی از گونه های Pseudomonas شامل سویه های P.putida ، P. Fluorescens و P. Aeruginosa و AMF ترکیبی از گونه های Glomus شامل G. intraradices ،G. mosseae و G. fasciculatum بر برخی عناصر و همچنین برخی شاخص های فیزیولوژیک، توسط گیاه خارزن بابا Onopordon acanthium L) بررسی شد. این مطالعه در شرایط گلخانه ای به صورت فاکتوریل با دو فاکتور غلظت کادمیم صفر، 10، 30 و 100 میلی گرم کادمیم بر کیلوگرم و تیمار تلقیح میکروبی، در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کادمیم در خاک رشد گیاه، غلظت آهن، روی و مس در شاخساره، مقادیر کلروفیل ها و کاروتنوییدها، ارتفاع، تنفس میکروبی و محتوای نسبی آب برگ RWC کاهش و مقادیر غلظت کادمیم در گیاه به طور معنی داری P<0/05 افزایش یافت. مایه زنی میکروبی سبب کاهش تاثیر نامطلوب کادمیم بر رشد گیاه شد. عملکرد شاخساره گیاه به طور میانگین در تیمارهای PGPR و AMF به ترتیب بیش از 2/1 و 2/7 و تنفس میکروبی به ترتیب بیش از 2/17 و 2/01 برابر تیمارهای مشابه شاهد بود. چنین نتیجه گیری میگردد که مایه زنی میکروبی سبب افزایش بردباری گیاه و کاهش تاثیر نامطلوب کادمیم بر رشد گیاه می شود.