نگرش کلی نظریه سیستم ها بر نقش مدیریتی امام خمینی در دوران جنگ تحمیلی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر نقش امام خمینی (ره) بر ثبات سیاسی جمهوری اسلامی ایران در دوران هشت ساله جنگ ایران و عراق میباشد. همچنین، پی بردن به چگونگی تاثیرگذاری نقش رهبری بویژه پس از فتح خرمشهر، در شکلگیری ثبات سیاسی از اهداف این پژوهش میباشد. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که پس از پیروزی انقلاب باوجود نهادهایی چون؛ بسیج و مسجد، ارزشهای پدید آمده از انقلاب برای حفظ ثبات و کیان نظام جمهوری اسلامی در بین نسل جوان که در حد بالایی سیاسی شده بودند، مستقر و گسترش یافت و بدینترتیب قدرت جدیدی در ایران ظهور کرد و آن قدرت عبارت بود ازاراده مردمی و نیروی مردمی قدرتی که مبتنی بر مولفههای دینی و رهبری امامخمینی به وجود آمده بود و امام با کمک این عنصر توانست ثبات سیاسی کشور را حفظ نماید. در این نوشتار از روش کتابخانهای استفاده شده و سعی برآن است با به کارگیری از مستندات اینترنتی در راستای هدف پژوهش گام برداشته شودو تلاش شده تا در ابتدا به بیان مفهوم نظریه سیستمها پرداخته و در ادامه چیستی و علل ظهور بحران جنگ را مطرح ساخته و در انتها نقش رهبری را در برقراری ثبات سیاسی در دوره جنگ ایران و عراق به روش نظریه سیستمها مورد کندوکاو قرار گیرد.