رویکرد حکمت متعالیه به نظریه عرفانی تجلی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 486

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RNM-2-20_010

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

چکیده مقاله:

در این مقاله نخست رویکرد حکمت متعالیه و عرفان نظری پیرامون نظریه تجلی به اجمال بیان شده، اقسام تجلی برشمرده شده و مسیله خلق جدید (مدام) تبیین گردیده است و در همین راستا مقایسه حضرات خمس عرفا، و مقامات هر کدام از حضرات و مراتب هستی در حکمت متعالیه مورد بررسی قرار گرفته و معنای تجلی وجودی و نیز نحوه ارتباط حق و خلقبیان گردیده است. نخسین تطور نفس رحمانی از منظر عرفان نظری تعین اول و از منظر حکمت متعالیه عقل اول است. مقام انسان کامل مهمترین بحث مقامات است که عرفا استجلاء را تنها در تجلی آن محقق میدانند نظریه عارفان بزرگیهمچون صدرالدین قونوی در مفتاح و مقام انسان کامل در این پژوهش بیان شده است. از دیدگاه حکمت متعالیه انسان کامل متصل با عقل فعال غایت ایجابی عالم در نظر گرفته شده است با این بیان که ملاصدرا اوج کمال انسان را همان عقل مستفاد از عقل فعال در نظر میگیرد ولی عرفا مرتبه عقل فعال را از شیون انسان کامل به حساب میآورند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

بتول یارعلی

دانشجوی مقطع دکتری فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

علیرضا فهیم

گروه ادیان و عرفان تطبیقی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

محسن فهیم

گروه الهیات و معارف اسلامی، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد