مجازاتهای تکمیلی از دیدگاه و منظر فقهی

قانونگذار مجازاتها را بر حسب نسبت و ارتباطی که با یکدیگر دارند به سه دسته اصلی، تکمیلی و تبعی تقسیم کرده است. در ماده 14 قانون مجازات اسلامی سال 1392 مجازاتهای اصلی به چهار قسم حد، قصاص، تعزیر و دیه تقسیم شدهاند. مجازاتهای تکمیلی مجازاتهایی هستند که قاضی زمانی که کیفر اصلی را برای اصلاح و ارعاب و تنبیه مجرم کافی نمیبیند برای جلوگیری از تکرار جرم درراستای اصل فردی کردن مجازاتهای بر مجازات اصلی بار میکند. فقهای ما ضمن تشریح مجازاتها در مواردی بنا بر شرایط و موقعیت خاص مرتکب، نوع و نحوه ارتکاب جرم علاوه بر مجازات اصلی، مجازات دیگر را که عمدتا از نوع تعزیرات به آن اضافه نموده که حقوقدانان آنها را مجازاتهای تکمیلی میپندارند. هدف اصلی این مقاله بررسی مجازاتهای تکمیلی در فقه است که روشن شود آیا این مجازاتها سابقه و پیشینهای در فقه و شرع دارند که قانونگذار آنها را طبق اصل چهارم قانون اساسی تصویب کرده است