واکنش خصوصیات جوانه زنی بذر به تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلیکول در 3 رقم گوجه فرنگی

پتانسیل آب خاک یک فاکتور عمده تعیین کننده جوانه زنی و استقرار گیاه در شرایط طبیعی می باشد. به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلیکول (PEG 6000) بر جوانه زنی بذور گوجه فرنگی، آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل 6 سطح خشکی (0، 1-، 2-، 3-، 4- و 6- بار) حاصل از پلی اتیلن گلیکول که پتانسیل صفر بار به عنوان شاهد در نظر گرفته شد، فاکتور دوم شامل سه رقم گوجه فرنگی رایج در منطقه خراسان: موبیل، خرم و پتوارلی سی اچ بود. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که سطوح مختلف خشکی و رقم بر سرعت، درصد و درصد تجمعی جوانه زنی، طول ساقه چه، نسبت ریشه یه ساقه چه، وزن تر و خشک ساقه چه، وزن تر و خشک گیاهچه تاثیر معنی داری گذاشت(05/0≥P). بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی در تیمار شاهد مشاهده شد و در تیمار 6- بار هیچگونه جوانه زنی صورت نگرفت. ارقام مختلف گوجه فرنگی به دلیل تفاوت های ژنتیکی دارای واکنش های مختلفی به تنش خشکی در مرحله جوانه زنی بودند. بطور کلی به نظر می رسد رقم خرم در بین ارقام مورد مطالعه دارای بیشترین تحمل به تنش خشکی در مرحله جوانه زنی می باشد.