ارزیابی تنوع ژنتیکی 16 لاین گوجه‌فرنگی (Lycopersicon esculentum) با استفاده از نشانگر مولکولی SSR و بررسی همبستگی آن با هتروزیس

با وجود گذشت زمان طولانی از پروژه‌های اصلاح گوجه‌فرنگی هنوز هم راهکاری نوین به منظور کاهش هزینه‌های روش‌های سنتی و متداول که زمان‌بر و پرهزینه می‌باشند، مورد نیاز است. پیش‌بینی تلاقی‌های برتر قبل از انجام تلاقی و ارزیابی‌های مزرعه‌ای می‌تواند کارایی تولید بذور هیبرید را افزایش دهد. پیشرفت‌های اخیر در استفاده از نشانگرهای مولکولی در شناسایی ژنوم‌های با فاصله دورتر از نظر زمینه ژنتیکی امیدهای تازه‌ای را به منظور انتخاب والدین مناسب قبل از تلاقی موجب شده است. در چند دهه اخیر تعداد قابل توجهی از مطالعات انجام شده وجود رابطه مثبت میان فاصله ژنتیکی برآورد شده توسط نشانگرهای مولکولی با هتروزیس را نشان داده‌اند. در این مطالعه به منظور بررسی روابط لاین‌ها، فاصله ژنتیکی و در نهایت انتخاب والدین مناسب جهت تولید واریته هیبرید از 16 لاین گوجه‌فرنگی، از 10 جفت آغازگر نشانگر مولکولی SSR استفاده شده است. نتایج نشان دادند که نشانگر مولکولیSSR در تشخیص چند شکلی و فاصله ژنتیکی میان لاین‌های گوجه‌فرنگی کارآمد بوده و می‌تواند به عنوان ابزار دقیقی در آنالیز روابط ژنتیکی میان نمونه‌ها، مورد استفاده قرار گیرد. با این وجود میان فاصله ژنتیکی برآورد شده توسط نشانگر مولکولی SSR با هتروزیس در 63 هیبرید بررسی شده از نظر عملکرد، اندازه میوه، تعداد میوه و ماندگاری میوه رابطه معنی‌داری مشاهده نشد.