تحلیل محتوای مبحث توجه و هوشیاری در روان شناسی و صحیفه ی سجادیه

هدف پژوهش حاضر بررسی و شناسایی برجسته ترین جنبه های توجه و هشیاری در صحیفه ی سجادیه و مقایسه آن با روان شناسی توجه به لحاظ ابعاد مفهوم توجه و هشیاری و شباهت ها و تفاوت ها بود. به این منظور ابتدا با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی، تمام کتاب صحیفه ی سجادیه به عنوان جامعه آماری مورد تحلیل قرار گرفت. با تکیه بر نتایج این تحلیل یک دستور العمل کدگذاری پنج مقوله ای ساخته شد و همزمان هفتاد و پنج جمله به عنوان واحد معنایی و گروه نمونه ی هدفمند استخراج گردیدند که به لحاظ مفاهیم توجه و هشیاری حایز اهمیت شناخته شدند. در گام بعدی واحدهای معنایی توسط دو ارزیاب به لحاظ پنج مقوله مورد ارزیابی قرار گرفتند. در پایان اطلاعات کدگذاری با استفاده از روش تحلیل محتوای کمی وبه لحاظ فراوانی و وابستگی بین مقوله ها مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان می دهد که مقوله ی غفلت بیشترین فراوانی را در بین هفتاد و پنج واحد معنایی دارد و بعد از آن به ترتیب مقوله ی آگاهی، انتخاب، انگیختگی و در آخر مقوله ی کنترل کمترین میزان فراوانی را در بین مقوله ها داراست. همچنین در آزمون خی دو از ده رابطه موجود میان متغیرها، سه رابطه بین آگاهی و کنترل، رابطه ی بین غفلت و کنترل، و در آخر رابطه ی میان انگیختگی و غفلت معنادار شد.