تاثیر نماز و دعا بر کیفیت زندگی زنان در آستانه طلاق

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان ثر بخشی نماز و دعا بر کیفیت زندگی در زنان در آستانه طلاق است. روش تحقیق این پژوهش از نوع نیمه آزماشی با طرح پیش و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه شامل زنان 30 تا 40 ساله در آستانه طلاق در سال 1395 در شهر تهران بود که حداکثر 5 سال از تشکیل زندگی زناشویی آن ها گذشته باشد. از بین خانم های داوطلب 30 نفر بطور در دسترس بعنوان آزمودنی های این پژوهش برگزیده شدند. برای سنجش کیفیت زندگی ، از پرسشنامه ی مربوطه استفاده شد. همچنین از پروتکل جلسات معنوی درمانی (شهرام وزیری ،فرح لطفی. اکبری 1392 مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی) تاحدی در این پژوهش استفاده شد. پژوهش دارای دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بود که آزمودنی ها طبق این پروتکل در 9 جلسه 45 دقیقه ای شرکت کردند، برای بررسی فرضیه اصلی پژوهش از آزمون آماری پارامتریک تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتیجه پژوهش نشان داد که مداخله مبتنی بر نماز و دعا بر کیفیت زندگی در زنان آستانه طلاق بطور معنادارتاثیر داشت.