اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی و رضایت زناشویی

ازدواج موفق باعث ارضای بسیاری از نیازهای جسمانی و روانی افراد میشود و در صورت شکست، زن و شوهر بهویژه فرزندان آنها با ضربه روانی شدید مواجه میشوند. ازاینرو، مداخله در رضایت زناشویی در بین زوجین دارای تعارضزناشویی برای انسجام کل خانواده، امری ضروری است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بررضایت زناشویی در شهرستان آمل انجام شد. در یک مطالعه نیمه تجربی، 30 زوج دارای تعارض زناشویی به روش دردسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در 2 گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایشی در جلسات مشاوره ومداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد به مدت 8 هفته (هر جلسه به مدت 90 دقیقه، هفته ای یکبار) حضور داشتند. شرکت-کنندگان در هر دو گروه پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف (1989) و رضایت زناشویی فرم کوتاه انریچ (1989) رادر مراحل پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. تحلیل کوواریانس چندمتغیری به عنوان روش آماری استفاده شد.بهزیستی روانشناختی و رضایت زناشویی در گروه درمانی پذیرش و تعهد، افزایش معنیداری نسبت به گروه گواه داشت (P <0.001). نتایج نشان داد که پذیرش و تعهد درمانی یک روش موثر در کاهش تعارضات زناشویی و افزایش بهزیستیروانشناختی میباشد. ازاینرو، مداخلات مبتنی بر پذیرش و تعهد میتواند برای کاهش مشکلات زوجین مورد استفاده قرار گیرد.