بررسی رابطه چشم انداز زمان گذشته مثبت و گذشته منفی با بهزیستی روان شناختی در دانشجویان دانشگاه تهران

مقدمه و هدف: چشم انداز زمان بسیاری از جنبه های رفتار، نگرش ها و ارزش ها و بطور کلی دیدگاه ما نسبت به دنیا وزندگی را تحت تاثیر قرار می دهد. از اینرو، در این تحقیق رابطه چشم انداز زمان گذشته مثبت و گذشته منفی با بهزیستیروانشناختی مورد بررسی قرار گرفته است.روش پژوهش: روش تحقیق حاضر همبستگی است. جامعه آماری، دانشجویان دانشگاه تهران بود و بطور تصادفی چهاردانشکده (مدیریت، معماری، شیمی و مهندسی صنایع) انتخاب شدند. روش نمونه گیری، نمونه گیری خوشه ای مرحله ای است.حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 308 نفر به دست آمد که مقداری از این نمونه ریزش کرده ودر نهایت 289 نفر باقیماند. به منظور بررسی موضوع، از پرسشنامه چشم انداز زمان زیمباردو (ZTPI) و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (RSPWB) استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها، آزمونهای همبستگی مورد استفاده قرار گرفت. یافته های پژوهش: یافته ها نشان داد که، همبستگی چشمانداز زمان گذشته مثبت با روابط مثبت با دیگران 0/219 و با تسلط بر محیط 0/122 مثبت و معنادار، همبستگی چشم انداز زمان گذشته منفی با روابط مثبت با دیگران 0/155-، خودمختاری 0/193- و با رشد شخصی 0/160- منفی و معنادار بود. نتیجهگیری: با توجه به یافته ها، چشم انداز زمان یکی از عوامل تاثیرگذار بر بهزیستی روانشناختی بوده که می تواند در آموزش های بهداشت روانی مورد توجه قرار گیرد.