بررسی نقش و جایگاه هوش معنوی در معناداری زندگی

در آستانه ورود به فردایی متفاوت، رویکردهای نوین و گسترده ای در حوزه علم روانشناسی پدیده آمده است . ظهور دوباره کشش معنوی و نیز درک روشن تری از معنا و کاربرد آن در زندگی روزانه یکی از بنیادی ترین این رویکرد هاست. در راستای این جهت گیری معنوی و به موازات بررسی مولفه های نوین روانشناختی، سازه هوش معنوی در آستانه هزاره سوم میلادی به ادبیات آکادمیک روانشناسی اضافه شده است. هوش معنوی مفاهیم معنویت و هوش را درون یک سازه جدید ترکیب می کند و به انسان این فرصت را می دهد که در مقابل واقعیت های مادی و معنوی حساس باشد و تعالی را هر روز در لابه لای اشیاء، مکان ها، ارتباطات و نقش ها دنبال کند. در همین راستا مقاله حاضر به بررسی نقش و جایگاه هوش معنوی در معناداری زندگی انسان ها می پردازد. این مقاله در قالب یک مطالعه توصیفی - تحلیلی از طریق دسترسی به منابع دست اول اینترنتی و کتابخانه ای مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعات مقدماتی نشان داد که هوش معنوی، کاربرد منطقی مهارت های معنوی در جهت حل مسائل و مشکلات زندگی روزانه و فرایند دستیابی به اهداف والای انسانی است. هوش معنوی همچنین اساس اعتقادات، ارزش ها، اعمال و ساختار زندگی معنادار است و می توان گفت هوش غایی انسان است، که به او تمامیت و یکپارچگی می بخشد.