بررسی رابطه بین ساختار سرمایه و ارزش شرکت با میانجی گری محافظه کاری در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

تعیین ارزش شرکت، از جمله عوامل مهم در فرایند سرمایه گذاری است.ارزش هر شرکت باتوجه به ارزش سهام آن قابل تعیین است. از این رو، سرمایه گذار با توجه به ارزش شرکت ، اولویت خود را در سرمایه گذاری مشخص میکند.تصمیم گیری درباره ساختار سرمایه، از مشکل ترین و چالش برانگیزترین مسایل پیش رو شرکت است. شرکت ها برایرشد و پیشرفت نیاز به سرمایه دارند. بخشی از سرمایه در داخل شرکت از طریق سود انباشته که در نتیجه سود آوری شرکت به وجود آمده و بین سهام داران تقسیم نشده است،تامین می شود. و مابقی آن می تواند از طریق بازارهای مالیسرمایه یا استقراض ایجاد گردد. سرمایه آن را حقوق صاحبان سهام تشکیل می دهند و از آنجایکه ساختار سرمایه بیشتر شرکت ها همراه با بدهی وسرمایه است، مدیران مالی به در یافت وام، اثرات آن و حداکثرکردن ثروت سهام داران، بسیارحساس و دقیق هستند.ساختار سرمایه یک شرکت، رابطه بین بدهی و حقوق صاحبان سهام را نشان می دهد. بدهی باعث ایجاد محدودیت برای مدیران می شود در حالی که سرمایه، انعطاف پذیری و توان تصمیم گیری را افزایش می دهد. اصولا استفاده از بدهی درساختار مالی موجب افزایش بازده مورد انتطار سهامداران می شود اما این امر می تواند افزایش ریسک شرکت را نیز سببشود.به طور کلی استفاده از بدهی در ساختار سرمایه شرکتها مثل شمشیر دو لبه عمل نموده هم می تواند افزایش ارزش شرکت ها را سبب شده و هم موجب کاهش ارزش شرکت گردد.رویه های حسابداری محافظه کارانه، مدیران را از رفتارفرصت طلبانه و خوش بینی بیش از حد در ارایه سود باز داشته، انگیزه وتوان مدیران برای دستکاری اطلاعات حسابداری را تقلیل داده، سبب گزارش سوددهی قابل اتکاتر می گردد .طبق تحقیقات پیشین گزارشگری مالی محافظه کارانه باعث می شود مدیران برای سرمایه گذاری درپروژه های که خالص ارزشفعلی منفی داشته باشد،تمایل کمتری دارند . بنابراین محافظه کاری از طریق بهبود بهره وری سرمایه گذاری شرکت ها می تواند باعث ارزش شرکت شودو رفتارهای فرصت طلبانه مدیران را محدود میکند ومحافظه کاری با تحمل واعمال آستانه ای مشخص و قابل تایید برای سود ها در مقابل زیان ها توان مدیر برای بیش از واقع نشان دادن عملکرد و سرمایه گذاری را محدود می کند که همین باعث افزایش ازش خالص دارایی ها وارزش شرکت می شود.شرکت ها ی محافظه کار شرکتهاییهستند که در تامین مالی خود بیشتر از حقوق صاحبان سهام استفاده کردند وتمایل کمتری برای استفاده از بدهی دارند در صورتی از بدهی استفاده می کنند که بازده حاصل از بکار گیری بدهی بیشتر از هزینه بهره ای باشد که بابت آن بدهی پرداخت می کنند واز این طریق باعث افزایش ارزش شرکت می شود. هدف پژوهش حاضر این است که رابطه بینساختارسرمایه بر ارزش شرکت را با میانجی گری محافظه کاری مشخص کند به همین منظور دراین تحقیق ساختار سرمایه به عنوان متغیر مستقل و ارزش شرکت متغیر وابسته و محافظه کاری متغیر میانجی گری مربوط به شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارتهران طی سال های 1390 لغایت 1394 مورد بررسی قرار دهد