ارزیابی و سطح بندی جاذبه های اکوتوریسمی در ارتباط با توسعه گردشگری شهرستان چابهار و کنارک

صنعت گردشگری به ویژه اکوتوریسم، به عنوان رویکردی جدید برای توسعه همزیستی انسان و طبیعت، به منظور بهره وری اقتصادی، امروزه در توسعه مناطق جایگاه چشمگیری یافته است. شهرستانهای چابهار و کنارک به سبب هم مرز بودن با سواحل اقیانوسی از مزیت قابل توجهی برخوردار هستند. هدف این تحقیق معرفی و سطح بندی جاذبه های اکوتوریستی شهرستانهای چابهار و کنارک به عنوان قطبهای گردشگری جنوب استان سیستان و بلوچستان میباشد. روش تحقیق در این پژوهش، براساس هدف کاربردی و براساس ماهیت توصیفی تحلیلی می باشد که ضمن جمع آوری اطلاعات اکوتوریسمی شهرستانهای چابهار و کنارک و دستهبندی آن، توسط مدل کوپراس به سطحبندی توانمندیهای این شهرستانها پرداخته شده است. براساس امتیاز نهایی از مدل کوپراس، گل فشان ها با امتیاز 02/71 در رتبه اول و دارای شرایط و ظرفیت مطلوب میباشند و چشمه شور عین با امتیاز 100 در رتبه آخر قرار گرفته است و دارای شرایط نامطلوب می باشد.