تحلیلی از زمینه های بهینه سازی مصرف سوخت و انرژی در اماکن و ابنیه با استفاده از مدل SWOT مطالعه موردی شهر خرم آباد

زمینه و هدف: جای تردیدی نیست که یکی از مهمترین چالش ها و موضوعات جنجال برانگیز قرن جاری درسراسر جهان، مسیله انرژی است. توسعه پایدار ایجاب می کند که منابع انرژی در دسترس پایدار با هزینه ای معقول و بدون یا با حداقل اثرات منفی اجتماعی تامین و عرضه شوند. رابطه بین توسعه پایدار و بهره گیری از منابع، بویژه منابع انرژی از مهم ترین مسایل جوامع بشری است و تحقق توسعه پایدار در گرو استفاده کارا از منابع انرژی است. بر مبنای اطلاعات ارایه شده در ترازنامه انرژی سال 1390 ایران از سوی وزارت نیرو، در ایران نیز 40 درصد کل انرژی مصرفی شامل تمامی انواع انرژی مربوط به ساختمان ها می باشد. توجه به عوامل گوناگونی که در میزان مصرف انرژی گرمایشی ساختمان نقش دارند، در ارایه راهکارهای صرفهجویی در بخش ساختمان و کاهش مصرف انرژی در بخش خانگی، تاثیر فراوانی میگذارد. شرایط اقلیمی و آب و هوایی، معماری ساختمان، مصالح ساختمان، راندمان سیستمهای گرمایش، بکارگیری تجهیزات با ظرفیت مورد نیاز که اساسا در میزان بار حرارتی ساختمان موثر هستند و همچنین کنترل سیستمهای گرمایش از عوامل موثر در میزان شوند مصرف انرژی گرمایشی محسوب می . جهت جلوگیری از رشد بی رویه مصرف انرژی و حفظ ذخایر ملی در زمینه انرژی باید توجه بیشتری به مدیریت انرژی بخش ساختمان در شهرها نمود. لذا لزوم تدوین راه کارهای اجرایی در این بختش توجه ویژه ای را می طلبد.روش بررسی: پس از بررسی وضعیت مصرف انرژی در کشور و شهر خرم آباد و نتایج حاصل از آن، 69پرسشنامه تهیه و با جمع آوری نظر نخبگان و متخصصان عوامل تعیین کننده نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدهای مصرف انرژی در بخش خانگی و تجاری تعیین گردیدند.یافته ها : کلیه عوامل استراتژیک را مورد ارزیابی قرار داده و نیز اولویت بندی شده است. جهت ارزیابی عوامل استراتژیک بیرونی و درونتی از متاتریس های IFE و EFE استفاده شده است. جمع کل ماتریس IFE مقدار 85 2 /و جمع نهایی ماتریس EFE مقدار 88 2 /را نشان داد. ارزیابی های ماتریس های نام برده حاکی از آن استکه شهر خرم آباد از نظر عوامل داخلی روی هم رفته دچار ضعف می باشد و این امر بیانگر آن است که نقاط ضعف بیش تر از نقاط قوت است. همچنین از نظر عوامل خارجی کلان شهرهای کشور دچار ضعف مدیریتی می باشد و فرصت ها از تهدیدها کمتر است. ترتیب و اولویت استراتژی ها بر اساس میزان وزن کلی آن ها در اصلا و حرکت در راستای توسعه پایدار می باشد.