بررسی فقهی و حقوقی تعارض سند با سایر ادله اثبات دعوی

سند، دومین دلیل اثبات دعوی در قانون مدنی ذکر گردیده است. در اکثر دعاوی مطروحه نزد محاکم، سند به عنوان دلیل اثبات دعوی و یا دلیل موثر در اثبات دعوی مورد استناد قرار می گیرد. گاهی اوقات سند ارایه شده، ممکن است، با سایر ادله ی موجود در دادرسی تعارض نماید. در این صورت باید از میان دو دلیل متعارض، حسب مورد دلیل مقابل ترجیح داده شود. این تحقیق شامل مباحثی در مورد سند و اعتبار آن در فقه امامیه و نظام حقوقی ایران، جایگاه آن در میان سایر ادله، بررسی تعارض و تفاوت آن با سایر ادله می باشد، که کمتر کتب و تحقیقاتی میتوان یافت که مستقیما به این موضوع پرداخته باشند. هدف این تحقیق، بررسی اعتبار و جایگاه سند در میان سایر ادله ی اثبات دعوی است. از اهم نتایج اینکه سند رسمی نسبت به سایر ادله از اعتبار و اهمیت خاصی برخوردار است، تا جایی که خود قانونگذار بر نحو ه ی تنظیم آن نظارت داشته و برای آن، چنان اهمیتی قایل شده است، که در حالت عادی هیچیک از ادله ی دیگر قادر به مقابله ی با آن نمی باشند.