پیش بینی اضطراب مرگ براساس سازه عدم تحمل ابهام در پرستاران بخش های مراقبت ویژه و عادی شهر شیراز

ابهام و عدم قطعیت به عنوان بخش جدایی ناپذیر زندگی انسان همواره وجود دارد و در میان موقعیت های مبهم، مفهوم مرگ و ابهام وضعیت انسان پس از مواجهه با این موقعیت، از نگرانی های او در طول تاریخ بوده است. از آن رو پژوهش حاضر بر آن است رابطه عدم تحمل ابهام و اضطراب مرگ را مورد بررسی قرار دهد. جامعه آماری پژوهش حاضر را پرستاران مشغول به کار در سال 1396 در بخش های ویژه و بخش های عادی بیمارستان های شهر شیراز تشکیل داده اند که از این جامعه نمونه ای به حجم 163 نفر ( 134 زن و 29 مرد ) به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شده و نسبت به تکمیل پرسشنامه های تحمل ابهام بادنر و اضطراب مرگ تمپلر اقدام نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل رگرسیون خطی و آزمون T مستقل استفاده گردید. نتایج نشان دادند که عدم تحمل ابهام، میزان اضطراب مرگ را پیش بینی می کند. از سوی دیگر نتایج نشان داد که اضطراب مرگ در زنان در مقایسه با مردان بالاتر است. پرستاران شاغل در بخش های ویژه در مقایسه با بخش های عادی بیمارستان اضطراب مرگ بیشتری دارند؛ اگرچه تفاوت معناداری در میزان اضطراب مرگ افراد متاهل و مجرد دیده نشد؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که زنان و پرستاران شاغل در بخش های ویژه بیمارستان اضطراب مرگ بیشتری را تجربه می کنند و از آنجا که شاخص عدم تحمل ابهام اضطراب مرگ را پیش بینی می کند، می توان با افزایش تحمل ابهام در گروه های آسیب پذیر، میزان اضطراب مرگ این افراد را کاهش داد که این امر می تواند در پژوهش های آتی مورد بررسی قرار بگیرد.