سنجش و ارزیابی شاخص های زیست محیطی اثرگذار در زیست پذیری شهری (مطالعه موردی: منطقه ی 7شهرداری شهر اهواز)

رشد شتابان شهرنشینی و گسترش فعالیت های صنعتی، زیرساخت های شهری را کاهش و ضایعات زیست محیطی را افزایشداده است. این فرآیند سبب شد باگذشت زمان، بافت های شهری پویایی و سرزندگی خود را از دست بدهند و به محله هایپست و مشکل دار تبدیل شوند به همین خاطر، امروزه رهیافت های گوناگونی ازجمله زیس تپذیری برای مواجهه با این شرایط وحل این معضلات در شهرهای جهان مطرح و به کار گرفته شده است. در این راستا تحقیق حاضر، از نوع کاربردی و روش آنتوصیفی- تحلیلی می باشد. هدف تحقیق، سنجش و ارزیابی شاخص های اثرگذار در زیست پذیری منطقه 7 شهرداری شهراهواز می باشد که به منظور تحلیل داده ها از مدل تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) با نظرخواهی از 15 نفر از کارشناسان برای وزن دهی به مولفه های مورد نظر استفاده شد. بر اساس یافته های پژوهش معیار آلودگی هوا در رتبه اول و آلودگیپسماند و آلودگی خاک با وزن یکسان در رتبه آخر و آلودگی صوتی، روناب های شهری و آلودگی آب در رتبه های دوم تاچهارم، وضعیت زیست پذیری منطقه 7 شهراهواز را تحت تاثیر قرار داده اند.